Je laten oplichten in Londen en Mumbai? Niet meer als je dit artikel leest.
In Axel Opgelicht laat de Antwerpse acteur Axel Daeseleire zich gewillig afzetten in een aantal Europese en niet-Europese grootsteden. Na Praag kwamen Londen en Mumbai aan de beurt. Waar moet je in deze twee wereldsteden op letten om niet meteen al de eerste minuut in ’t zak te worden gezet door oplichters?
Lees meer : Laat je niet oplichten in Praag!
Laat je niet oplichten in Londen
De aflevering over Londen, hoofdstad van Engeland stelde op zich weinig voor; daarom dat ik Londen en Mumbay er door zal draaien in één artikel. Je laten oplichten in Londen draait om het verkeerde vervoer nemen en je telefoon niet in de gaten houden.
Malafide riksja’s
In Praag waren het de taxi’s die tot drie keer meer rekenden dan wat een officiële rit zou kosten. In Londen zijn het de riksja’s. Een riksja is een licht tweewielig wagentje, voortgetrokken door een man op een fiets. Omdat eigenaars van zulke vehikels géén vergunning hebben, zijn ze wetteloos. Axel en companen kregen één keer een brave riskjarijder voor de kiezen, die 20 pond vroeg voor een tochtje door de Londense binnenstad.
Voor elke brave mens doken er later drie andere drivers op, waarvan de rekening opliep tot 50 pond en meer voor het zelfde korte traject. Vraag op voorhand wat je moet betalen, om dit soort malafide praktijken te voorkomen of neem een Londense cab . Deze typische taxi’s zijn gebonden aan een officiëel tarief én een taximeter.
Let op je dure telefoon
Er zijn wijken in Londen, waar ze op je dure smartphone azen. Axel slaagde erin om zijn IPhone te laten stelen. Later liep ie een aantal louche winkeltjes af, alwaar ze GSM’s aan bodemprijzen aanbieden. Wel telkens zónder doosje. Dat doet wenkbrauwen fronsen, zeker als blijkt dat je ook aan smartphones kan geraken op bestelling.
De argeloze toerist wordt aangeraden om niet met zijn of haar dikke telefoon in het openbaar te gaan zwaaien. En zet een track my phone-app op je GSM. Axel kon heel even zijn toestel traceren op die manier. Al zette het geen zoden aan de dijk om de Iphone daadwerkelijk terug te vinden – verder dan een parkje waar volgens de Londense bobbies gestolen GSM’s worden verhandeld, kwam Axel en zijn ploeg niet.
En dan zijn er nog waarschuwingen voor oplichtingspraktijken in het Londense nachtleven en in de Thaise massagesalons. Maar wie zich in zulke plaatsen wil wagen, vraagt er om om afgezet te worden, dus die moet het zelf weten, vind ik. Eigen schuld, dikke bult.
Laat je niet oplichten in Londen dus.
De aflevering van Mumbai was leuker.
Kijk uit je doppen in Mumbai
Mumbai of Bombay, zo u wil, is de grootste stad van India en de hoofdstad van de deelstaat Maharashtra. In deze miljoenenstad is de armoede groot. Een toerist wordt er per definitie als een rijke mens bestempeld en met plezier afgezet.
Illegale visum
Als je landt op het vliegveld, neem dan de officiële taxi’s om je naar je hotel te brengen. Doe je dan niet, dan loop je het risico om opgelicht te worden.
Een inwoner doet zich voor als reisagent en begeleidt je naar een illegale taxi. Zodra je in de illegale taxi zit, krijg je van deze vent een visum voorgeschoteld- eentje die nergens op slaat en die heel veel meer roepies kost dan een écht visum. Betaal je deze niet, word je zogezegd het land uitgezet. Axel geraakte nauwelijks uit de taxi – hij betaalde een gedeelte van het ‘visum’ en sprong eruit in de file. Om dan tot de conclusie te komen dat het voertuig overal naar toe reed, behalve naar zijn hotel. Dat werd een fikse wandeling.
Bollywoodiaanse neppraktijken
En dan is er nog de oplichting van de wanna-be acteurs. De Indiaase filmindustrie, ‘Bollywood’ is één van de grootste ter wereld. Niet verwonderlijk dat er een heleboel mensen op af komen met grote ambities. Axel, zelf geen onverdienstelijk acteur, kreeg de kans om zichzelf te spelen.
Een dame deed zich voor als casting director. Zij zocht een plaatsvervanger voor een Bollywoodacteur die er de brui aan gaf. Axel werd aangesproken om die taak te vervullen want hij had de perfecte boeventronie. Natuurlijk had de casting director wel meteen geld nodig voor een werkvergunning en moest Axel ook opdraven voor een portfolio, door een ‘professionele’ fotograaf gemaakt. De fotoreeks duurde welgeteld een half uurtje en vond plaats in de straten van Mumbai, niet in een fotostudio. De dame nam afscheid met wat ik zelf een sterk staaltje van acteerwerk vond en kwam uiteraard de dag erna niét opdagen in het hotel om haar hoofdrolspeler op te pikken voor de opnames.
Niet-vergunde gidsen
Opgelet ! Niet al is metaal wat blinkt, want Axel dacht op een bepaald moment wél opgelicht te worden, maar voor deze keer vergiste hij zich. Hij boekte een rondleiding door de stad, waarvan wordt gefluisterd dat die wel eens worden gedaan door niet-vergunde gidsen. Die klooien dan maar wat aan en incasseren graag hun fee zonder wat zinnigs te hebben getoond aan de toerist.
De niet-vergunde gids bleek in dit geval een licht mentaal gehandicapte man te zijn, die weliswaar daarom de indruk gaf Axel en co af te zetten, maar in werkelijkheid één van de mooiste momenten opleverde van Axel Opgelicht. Axel amuseerde zich rot – want ook de taxibestuurder bleek een hartelijke kerel te zijn, die de mentaal gehandicapte ‘gids’ een warm hart toedroeg, daar waar vele andere bestuurders de man links lieten liggen. (Wij laten in het midden of dit de meeste perfecte oplichtingstruuk was van Axel Opgelicht).
Wat moeten we onthouden?
Wat er ook van zij, we onthouden dat we in Mumbai altijd vergunde taxi’s én gidsen moeten pakken. Dat we beter géén acteursneigingen hebben, want we krijgen gouden bergen voorgeschoteld, die niet waar gemaakt worden. En dat je niet iedereen op zijn woord moet geloven – het visum dat je moet betalen bij het binnen komen van India, is de enige en échte.
Zo, dit waren de oplichtingspraktijken in Londen en Mumbai. Heb jij nog tips om de argeloze toerist hiervoor te behoeden, hoor ik dat graag. Prettige reis.
Lees alles wat je moet weten over de visumplicht voor kinderen in dit artikel.
