Wegens verkeerd ingepland, krijg je nu de post van gisterenavond op je ontbijtbord.
Er valt heel wat te zeggen over Pink Ambition. Dat vindt de voice-over ook (Anke Bukinckx?) en die is zo zoetgevooisd dat de slijm van mijn scherm afdruipt. Perfect gecast dus. Niettemin vertelt ze best wat onzin; haar research is van generlei waarde (zoals mij trouwens onlangs ook werd verweten over Pink Ambition). Ik had me zogenaamd niet diep genoeg verdiept in Pink Ambition. Saywhut? Hoe diep denk je dat het programma is? Een kikkerpoeltje is het en niet meer.
De voice-over zei in deze week’s aflevering dat Yentl en An-Katrien ’topblogsters’ zijn. Dat kan ik met stelligheid ontkrachten. Ik deed daar research naar. Toch een minuut of zes zat ik op Yentl’s blog. Zo lang hield ik het uit. Er is aan Yentl geen Hemingway verloren gaan; zelfs nog geen Stephen King, die toegankelijker schrijft en voor een breder publiek.
Op An-Katrien’s blog hield ik het net wat langer uit dan zes minuten. Haar schrijven is uitnodigender en netter. Maar om nou over een topblogster te spreken? Ik kan er meteen een handvol opnoemen die interessanter en mooier (mode)bloggen dan zij. Wellicht hebben die minder contacten en lezers en geen hoed met Disney-oren maar alleen al door het vele werk en passie die zij in hun blog steken en door de onberispelijke Nederlandse (of Engelse) taal die ze bezigen, steken ze met kop en schouders uit boven het tweetal uit Pink Ambition.
Ze zien er mogelijk wel ’top’ uit, maar ’top’ schrijven – het is zoals ‘Heineken’ een lekker biertje noemen of nog erger, Heineken vergelijken met een Belgische ‘Duvel’ of ‘Hoegaarden’.
In deze aflevering gaan Yentl en An-Katrien op uitnodiging van Disneyland Parijs, een weekendje pretpark testen. Ze maken gewag van een druk en goedgevuld programma. De selfies met de duckfaces en de geforceerde complimenten naar elkaar toe zijn alweer niet van de lucht. Ik vermoed dat de opdrachtgevers van het ‘persreisje’ zoals de voice-over het fijntjes vermeld, zich wel wat anders hadden voorgesteld. An-Katrien (met echt waar, kilo’s make-up op der snoet, hoe gezond kan dat zijn voor je huid?) kan alleen wat zinnigs vertellen over de aardappelen, als ze een restaurantje aandoen in Disneyland. En dat ist..
Zoals altijd menen de ‘meiskes’ het serieus. Yentl neemt even gauw les bij An-Katrien; ze heeft geen idee hoe ze een highlighter moet aanbrengen op de contouren van der gezicht. Maak je geen zorgen, Yentl, ik weet dat ook niet. Alleen ben ik geen it-girl, zoals jij zo uitgebreid in de pers wordt genoemd. Het correct toepassen van een highlighter behoort bij jou tot het basispakket. Denk ik.
Ook ons Blonde Leeghoofd Jill is weer van de partij. Er is een videoclip. Die is duidelijk zeer professioneel – geen visagiste en geen styliste te zien en Jill neemt de hoofdrol voor haar rekening. Het zal van ‘de goedkoop’ zijn.
Jill moet dicht tegen haar mannelijke tegenspeler aanhangen en heeft het daar wat moeilijk mee. Ze moet ook huilen op commando. Dat gaat haar makkelijker af. De regisseur geeft haar de tip te denken aan de dag dat papa zijn VISA-KAART in tweeën knipt. En de tranen vloeien.
Axeela (het zangeresje) doet nog steeds aan bodybuilding en aan personal trainen. Ze geeft actrice Tine Embrechts van de zweep. Dat is geinig omdat Tine Embrechts een geinige madame is. Die kan nogal koppen trekken tijdens het sporten. Voor de rest blijft het me een volstrekt raadsel waarom de programmamakers voor dit wicht (niet Tine Embrechts) hebben gekozen. Glamoureus, excentriek? Rijk? Talent? Ondernemend? Ik zie het allemaal niet bij ons Axelleke. Een stukje pizza weigeren omwille van die verdomde lijn maar zich wel volproppen met van die poedertjes.
Dit artikel van Carl Huybrechts wil ik jullie niet onthouden.
Af en toe lees ik dat Vijf! met Pink Ambition op zoek gaat naar de nieuwe Astrid Bryan. Astrid Bryan mocht ik wel – maar die lijkt ook van de aardbodem verdwenen. Het waait dus wel over. Net zoals Pink Ambition.
Q: Ken jij de blogs van An-Katrien en Yentl? Welk artikel zou jij mij van hen aanraden? Welke blogspot vind jij een ’top’blog?
28 thoughts on “Hoe top zijn de topbloggers in Pink Ambition?”
Niemand kan Astrid vervangen!!! Die maakt trouwens nog steeds big business in LA. Voor iedereen die dacht dat er in die vrouw niks zat: she’s boomin’ more than ever. Ik hou van Astrid.
Bibiane onlangs geplaatst…Sunday Swatches #10: Fris lentegroen (St Patrick’s Day)
Astrid had tenminste alles waar pink ambition voor staat. Ondernemend, excentriek, zich zelf. Dat is een echte IT-girl en die weet waarschijnlijk wel hoe je een highlighter gebruikt.
Nou geef je op! Als tegenlicht voor de andere dames, maakt vast leuke televisie!
Judith onlangs geplaatst…Nijntje stoelendans
Het is leuke televisie. Je kan je er zo zalig aan ergeren. In een wereld waar we altijd met liefde over elkaar spreken (omdat we collega-bloggers zijn) is het verfrissend. Het bulkt van de clichés waar je gemakkelijk een blog over kan schrijven en waar je heel wat lezers voor over de vloer krijgt. Ideale stuff dus om over te lamenteren.
Ik snap er ook niet veel van. Het is wel zo dat ik op de blogs ook ben gaan kijken (ja zelfs mijn partner) en we vonden er niet veel aan. Ik blog sinds kort ook. Ik ben geen topper maar ik doe het omdat ik het leuk vindt! Ik heb schrijffouten daar kom ik ook vooruit en misschien dat men zinsbouw niet volledig correct is maar van “topbloggers” verwacht je niet dat ze zo een blunders maken. En ja hoor die zijn er echt wel en meer dan je denkt!
Het programma op zich is echt lachen maar je moet het niet te serieus nemen denk ik. Nu moet ik zeggen die van tutuchique die heeft wel verstand en ondernemingszin dat vind ik wel tof. Maar van de rest weet ik niet echt wat ik er van moet denken. Sorry dames en Jill jah… Wat doet die eigenlijk echt? Blogt zij? Werkt ze? Of is het gewoon mama en papakindje? Die blij is dat ze een exclusief stuk KRIJGT van haar ouders of vrienden? Kan iemand mij dit even vertellen aub?
Helemaal mee eens. Jill is het cartooneske van de serie. Ze is hostess, doet champagneflessen open, speelt een hoofdrol en is de ‘perfekte’ gastvrouw. Maar of ze werkt? In ieder geval niet al te veel en enkel wat ze leuk vindt. De rest zal de papa wel bijspringen denk ik.
Oooh, hier zat ik zo op te wachten! Ik verbaas me elke week weer over deze meiden. Ik heb An-Katrien ooit op een persevent ontmoet en vond haar toen heel anders overkomen dan op tv (over die kilo’s make-up heb je wel gelijk), dus ze zullen ook wel aardig selectief zijn met het beeldmateriaal. Neemt niet weg dat deze meiden soms precies op een andere planeet leven. Hun leven staat zo ver weg van het mijne, ongelofelijk. Zo jammer dat ze niet een toffe, hardwerkende blogger hebben gekozen die niet alles van papa krijgt, alhoewel dat wellicht een stuk minder leedvermaak zou opleveren (en minder tenenkrommende tv).
waarmee ik trouwens niet wil zeggen dat deze dames niet hard werken, maar ik bedoel meer: het was leuker geweest om een realistisch kijkje te krijgen in het leven van een blogger.
Merel -CRVY onlangs geplaatst…Antwerpen | Sincerely Valentine
Helemaal mee eens. Dank je wel
Ga je nu echt elke week een hatelijke recap van Pink Ambition posten? Gesproken van wanhopige clickbait.
En de schrijfkwaliteiten van Yentl en AnKatrien in het midden gelaten lees ik hier ook geen Hemingway of King niveau, hoor. Schoenmaker, blijf bij uw (opgeklopte lucht) leest.
Nou, van King heb ik al zijn werken gelezen en van Hemingway was The Old man and The Sea verplichte kost in de Engelse les. Dus wat gebakken lucht betreft weet ik wel waar ik over praat. En jij?
begrijpend lezen is duidelijk niet je sterkste kwaliteit, want mijn punt was niet “je hebt vast niets van hemingway of king gelezen” maar wel dat jouw blog ook niet bepaald zware literaire kost is, en we dat ook niet moeten verwachten van een lifestyle/modeblog, en dat je kritiek dus vrij belachelijk is.
Annebeth onlangs geplaatst…Outfit: robe coat and hat under the first spring blossoms
Beschik jij eigenlijk wel over iets van humor? Begrijp jij satire eigenlijk wel? Ik vraag me af of jij wel begrijpend kan lezen – en of je mijn andere bijdragen over PI wel gelezen hebt. Als ik Hemingway aanhaal of King of eender wie, gaat het niet over de ‘zwaarte’ of de ‘luchtigheid’ van een blog (hey, ieder zijn niche, he) maar over de zinstructuren, de spelfouten en de lay-out van een tekst. Of iets vlot verteerbaar is of zwaar op de maag blijft liggen. Of het interessant is wat je leest of dat je eerder snel wegklikt. Of de schrijfstijl prettig is. Blijkbaar vind jij het best interessant wat ik schrijf en vind je mijn schrijfstijl vloeiend genoeg, want jij kruipt maar al te graag in je pen om hier je plaatsje op te eisen. Waarvoor dank.
Hoewel ik de blogs van Yentl en An-Katrien ook niet veel soeps vind, moet ik Annebeth wel gelijk geven. Ik geniet van artikels die dit soort televisie op de korrel nemen. Zo kwam ik ook op jouw blog terecht maar ik vrees dat het bij een eenmalig bezoek blijft. Deze recaps lezen dan wel vlot, maar ze verdienen noch het label satire, noch humor. Lachen met deze dames ligt voor de hand, maar ik weet niet of je hiermee scoort. Je hoeft niet lang naar het programma te kijken om te beseffen dat iemand als Axelle er hard voor werkt, maar spijtig genoeg blijven je laatste recaps een herkauwing van de eerste.
Dat klopt helemaal. Daarom ben ik er ook mee gestopt. Wat ongeveer wil zeggen dat het programma zichzelf herkauwt. En dat de originele insteken op zich lieten wachten. Je bent zowat de enige die het voor Axelle opneemt. En raar maar waar, die werkt inderdaad hard. Ik ben dan ook benieuwd of ik het ooit bij het verkeerde eind zal hebben. Tot dan heeft ze weinig in de pap te brokken. Zelfs in een programma dat zichzelf herkauwt. Bedankt voor je eenmalig bezoekje toch. En fijn dat je reageerde.
ideeën voor een inhoudsvolle blogpost: ipv week na week je frustraties uitranten adhv een resem misogyne denkbeelden en scheldwoorden, één diepgaande blogpost schrijven over hoe programmamakers blijkbaar hit TV maken door jonge vrouwen voor te stellen als dom, oppervlakkig en verwend. Maar daarvoor moet je natuurlijk wel wat verder graven dan in de eerste frustraties die bij je opkomen als je naar PA kijkt.
Annebeth onlangs geplaatst…Beauty: Maybelline The Falsies Push Up Drama mascara review
Jeezes, Annebeth. Lees het dan niet als ge het clickbait vindt. Op je Twitteraccount gaat het je ook makkelijk af om uw ongezouten mening over #pinkambition en andere TV-programma’s te geven. Het was jij toch die op een bepaald moment de IG account van Yentl door een app hebt gehaald om te bewijzen dat haar volgers fake waren. God mens. Wat een aandacht krijg ik van je – terwijl je wel wat anders te doen zult hebben, denk ik. Het moet vermoeiend zijn zo de wereld te wilen verbeteren.
“jeezes nele, kijk dan niet als je het een bullshitprogramma vindt”. Zie je hoe dat werkt? Natuurlijk kan je kritiek geven op het programma en op hoe de vrouwen in beeld komen, jammer genoeg vind ik jouw kritiek gewoon bullshit. Ik tweet geen dingen a la “haha Yentl haar blog is niet bepaald niveau Hemingway”. Daarbij komt nog dat een blog an sich een andere context is dan een vluchtige tweet: een blogpost is geen brainfart, om het even zo te mogen zeggen, aan een blogpost werk je, daar denk je over na, je draagt er iets mee bij aan de wereld. Wat jij ook lijkt te vinden, anders zou je niet zo kritisch zijn voor de blogs van Yentl en AnKatrien. Maar het voelt voor mij gewoon niet echt alsof je met dit soort blogposts zelf probeert dat vage, hoge Hemingway niveau te halen waar je over doorboomt.
En als je ergste wederwoord is dat ik de wereld te hard probeer te verbeteren, heb ik het volgens mij niet zo slecht gedaan in mijn leven.
Annebeth onlangs geplaatst…Outfit: robe coat and hat under the first spring blossoms
Kijk ‘s, lieve Annebeth. Ik vind jou er een beetje over gaan. Gelukkig is dit mijn webstek en doe ik helemaal waar ik zin in heb. Je begrijpt gewoon geen jota van mijn blog. Je begrijpt geen snars van mijn manier van schrijven. Het ironische van de hele zaak ontgaat je volkomen. Je blijft maar discussiëren omdat je je zelf graag bezig hoort, denk ik. Ik kan tegen iemand zoals jij toch niet op. Je kakelt zo hard dat ik bang van je word. Ik stel voor dat jij op jouw stukje eiland blijft zitten en ik op de mijne. Groeten
en mijn kritiek dat Yentl haar volgers koopt is tenminste to the point, correct en relevant, en zegt iets over de blogwereld en hoe schone schijn daar meer wordt beloond dan authenticiteit. DAT is iets waar je een blogpost over kunt schrijven. “AnKatrien draagt kilo’s makeup” daarentegen, dat is echt een scheet in een fles wat kritiek betreft. Kinderachtig.
Annebeth onlangs geplaatst…Outfit: robe coat and hat under the first spring blossoms
*houdt haar handen met geopende handpalmen naar haar opponent en hoopt dat de stoel en de zweep voldoende is om de andere onder controle te houden. Dit is scary *
Ik heb het nog niet gekeken, de voorstukjes irriteren me al.
Maar nu ben ik eigenlijk best wat nieuwsgierig geworden, want ik had niet echt door dat ze voorgeschoteld worden als topbloggers.
Misschien hebben ze nu gewoon super veel traffic omdat iedereen 6 minuten of iets langer probeert te zoeken naar de toppers tussen de posts.
LOOL. Verdorie, nu zit ik er nog voor iets tussen dat ze een verhoogde traffic hebben naar hun blog. Daar stond ik niet bij stil. 🙂
Mij lijkt de blog van An-Katrien erger dan die van dat andere meisje.
Geen van de twee blogs kan me bekoren, maar ik volg dan ook bijna geen beautyblogs…
Het programma heb ik twee keer gezien. Ver-schrik-ke-lijk!
Ik begrijp echt niet dat mensen dat kunnen volgen…
Als hersenloos entertainment na een zware werkdag en als voorprogramma van Temptation Island, zo blijkt. Dank je voor je reactie en je like op mijn fb pagina. Of was het Instagram?
Haha, jouw mening over Pink Ambition is er duidelijk nog niet echt op veranderd 🙂 Ik heb de blog van Yentl al eens kort bezocht, maar haar manier van schrijven kon mij ook niet echt bekoren. Ik dacht zelfs: als zij “topblogger” kan zijn en “succesvolle copywriter”, dan kan ik dat zeker, vooral dat laatste. Voor de rest is het programma voor mij wat Temptation Island voor velen lijkt te zijn: hersenloos entertainment na een lange werkdag. En wegens de korte afleveringen nog goed verteerbaar.
Haha, jouw mening over Pink Ambition is er duidelijk nog niet echt op veranderd 🙂 Ik heb de blog van Yentl al eens kort bezocht, maar haar manier van schrijven kon mij ook niet echt bekoren. Ik dacht zelfs: als zij “topblogger” kan zijn en “succesvolle copywriter”, dan kan ik dat zeker, vooral dat laatste. Voor de rest is het programma voor mij wat Temptation Island voor velen lijkt te zijn: hersenloos entertainment na een lange werkdag. En wegens de korte afleveringen nog goed verteerbaar.
Haha. Helemaal mee eens.