[PERSONAL] De man over het leed dat praktische geschenken heet…

​

Beste lezer,

Ik val meteen met de deur in huis – Nele beschikt over nullerlei fantasie. In tegenstelling tot wat je zou denken en God weet hoé ze jou er toe heeft bewogen, deze vrouw is alles behalve creatief. Ze is namelijk de kampioen in het geven van praktische geschenken.

Ik durf mijn eigen moeder, ondertussen in de zestig, nauwelijks een strijkijzer voor haar verjaardag te geven. Zelfs het bloemetje met Moederkesdag wordt meewarig bekeken.

Mijn ma – een topwijf – is sinds ik haar een tablet (!) cadeau gaf, helemaal op de hoogte van de bréédte van het geschenkenheelal. Háár koop ik alvast niet af met de zoveelste messenset.

Nee, ik kocht mijn mama dus een tablet. Originaliteit 10/10 – en bovendien iets wat een schot in de roos bleek, ondanks mijn moeders aanvankelijke bezwaren. Ondertussen is ze nog méér op de hoogte van het doen en laten van de buren omdat ze facebook heeft en ziet ze haar kleinkind opgroeien van een kooltje naar een kool, terwijl ze koffie slurpt.

Nele, de appel van mijn oog, zou nooit voor een tablet kiezen. Erger nog, ze heeft zelden inspiratie om van mijn (verjaar)dagen een waar festijn te maken. Ik mag dan al een heel jaar door hints geven, lijstjes opmaken of reclamefolders laten slingeren, ze geeft me altijd praktische geschenken.

Wat gedacht van potgrond, om een moestuin aan te leggen? Of schoonmaakspullen, weliswaar voor het interieur van mijn auto? Houten klompen, want volgens haar is dat handig werken in die tuin van ons.

Wat wil je dan wel, man (hoor ik je zeggen). Ik wil echte mannencadeaus. Een kabouter die mijne auto wast bijvoorbeeld. Een man cave zónder de blote damesposters weliswaar. Een baardtrimmer of een duur hemd.

Dit jaar –op het einde van de zomer – gaf ze me out of the blue een portefeuille Een praktisch ding dus. Zucht. Praktisch. Een vies woord, inderdaad. Meestal krijg ik de kriebels van praktisch. Want het is dan geen gadget, snap je?

Deze portefeuille is praktisch. Er is een breed vakje voor al mijn rosse centen en een geweldig ‘raampje’ voor de foto’s. Al mijn plastieken kaarten zitten nu overzichtelijk gerangschikt. Want eigenlijk bleek dat het exemplaar dat ik voor déze had, allesbehalve praktisch was. Het kleingeld viel er om de haverklap uit. Ik worstelde consequent met de overvloed aan klanten- en betaalkaarten en voor de babyfoto’s van mijn dochter was er geen prominente plaats.

Deze portefeuille is handig, ik voel me handig en mijn betalend leven is handig. Maar ik mag doodvallen als ik dat toegeef.

Moraal van het verhaal:

Praktisch kan ook handig zijn. Naast handig is het ook gewoon een hele stijlvolle portefeuille en het oog mag toch ook wat, niet? Met een mooie portefeuille op zak word je natuurlijk niet meteen een nieuw mode icoon, maar het is toch leuk dat hij er gewoon echt goed uitziet.

Ik ben een beetje gezwicht voor praktisch. Voor deze ene keer dan. Maar volgende keer wil ik die kabouter, hoor je me, schat? Schat?

Q: Wat vind jij een praktisch cadeau voor een man?