Altijd al eens zelf de tandarts willen zijn? Met de Play-Doh speelset ‘Bij De Tandarts’ kan dat! Voor meisjes en jongens vanaf drie jaar.
Wat is Play-Doh ‘Bij de Tandarts’?
De website van Hasbro, de verdeler van Play-Doh voor ons land, zegt het zo:
Maak met de vormpjes zelf tanden voor in de mond van de meneer. Kijk of er gaatjes zijn, gebruik de elektrische boor en vul de gaatjes op. Met de rollers kun je een beugel maken.
De speelset bevat, behalve ‘de meneer’
- 5 potjes Play-Dohklei
- Elektrische boor (werkt op batterijen)
- Pincet
- Tandenvormpjes
- Roller
- Spiegeltje
- Tandenborstel
Over Play-Doh en pure nostalgie
Onze kinderen zijn al langer dan vandaag grote fan van de Play-Doh.
Play-Doh, ook wel Play-Dough, is een speelklei/boetseerklei (‘plasticine’), oorspronkelijk gemaakt in 1930 in Amerika als een schoonmaakmiddel voor behang. De formule werd in 1950 aangepast en geschikt gemaakt om mee te kleien.
Play-Doh bestaat voornamelijk uit een mengsel van water, zout, meel en tarwe. Het is niet giftig en is verkrijgbaar in verschillende kleuren.
Play-Doh is vooral bekend omwille van de speelsets: heulder speelsets werden ontwikkeld om kinderen aan het kleien te krijgen. Noedelmachines, cupcakemakers, kookplaten, je kan het zo gek niet bedenken of kinderen kunnen er mee aan de slag.
Zelf ben ik groot geworden met de kapperspeelset (vind je ook op de website van Hasbro) – ik herinner me tamponvormig plastieken popjes, met gaatjes in het kale kopje. Je zette het popje op een kappersstoel en via een ingenieus systeem, kreeg het Play-Dohharen. Met een plastieken schaartje kon je die haartjes kortwieken. Geinig.
Sint bracht mijn kinderen dit jaar de tandarts van Play-Doh. Een meneertje met letterlijk een grote mond, waar je de tandjes voor moet boetseren en die je dan op gaatjes controleert met een heuse elektrische boor en een tandartsspiegeltje. Grotere kinderen kunnen zelfs een beugelbekkie creëren!
Wat vinden wij er van?
Plus
Vanaf drie jaar wordt er gezegd. Dat kan kloppen, de speelset word alvast enthousiast onthaald door mijn zes- en driejarige.
En enthousiast betekent voor de volle tien minuten. Een succes! Bovendien wordt de Tandarts meerdere keren per dag bovengehaald en die eer is niet voor elk Sint-cadeau weggelegd, hoor.
Dat ze nog wat te jong zijn en te onbehouwen om mooie tandjes-met-gaatjes te maken, mag de pret niet drukken. Er wordt geboetseerd dat het een lieve lust is, al zou een echte tandarts het volledige gebit onmiddellijk trekken tot de laatste tand bij het openen van de mond.
Min
Alleen die opruim achteraf, he. Educatief en leutig maar iedere mama weet dat plasticine, zelfs al is het een A-merk als Play-Doh, geen pretje is om schoon te maken. Het belandt overal – ook op de schone vloer. Ook de speelset zelf reinigen is geen kinderspel. Veel hoekjes en kantjes, anders heb je geen tandjes (he, dat rijmt!).
Bovendien weet je dat zoveel werkijverheid gevolgen heeft – de vijf levendige kleuren zijn geen lang leven beschoren en verworden wellicht snel tot een troosteloze brei. Wat ik altijd zo jammer vind.
Conclusie
Ik weet dat sommige mama’s vakkundig de Play-Doh uit de zak van Sinterklaas verwijderen, nog voor de goedheiligman een stap over de drempel zet omdat het net zo’n smeerboel wordt. Ooit kocht ik op een tweedehandsbeurs een onaangeroerde speelset met de klei nog intact van een mama, met die reden.
Maar zo ver komt het niet hier met de Tandarts (en met de Play-Doh in het algemeen), omdat de opruim niet opweegt tegen de pret die mijn addergebroed heeft met de klei. Ik blaas wel een keer als ze de doos de derde keer willen bovenhalen die dag, maar het feit dat ze gedurende tien minuten lief samen spelen in plaats van elkaar in de haren te vliegen, is ook een centje (pijn) waard.
Nee, van harte welkom deze ‘Bij de tandarts’ van Play-Doh, één van de vele speelgoedmerken van Hasbro.
Samenvatting