Het semi-internaat yay or nay?

Over exact 1 week gaat Dominic weer naar school. De volgende dagen zullen mijn posten, behalve geniaal, ook het ‘Back to School’- thema behelzen. Vandaag over t semi-internaat. Bovendien heb ik nog een announcement over de Belgian Mom Blog Awards.

Mijn schooltijd bracht ik door in een school waar een internaat aan verbonden was. Er waren toendertijd nog maar een handvol internen, omdat de school beslist had het internaat stilletjes te laten uitdoven. 

Hoewel de internen volstrekt het zelfde programma volgden als de externe leerlingen, leken zij soms van een andere planeet te komen.
De middagpauze brachten ze bijvoorbeeld door in een aparte zaal, omdat ze warm eten kregen. Ik heb ze daar nooit enthousiast weten zijn, over die menu. Maar doorgaans hadden ze veel plezier samen en heerste er onder hen een soort symbiose en solidariteit die je bij de externen nauwelijks tegenkwam.

Het College in Lier (provincie Antwerpen) biedt vanaf dit schooljaar een semi-internaat aan. Kinderen kunnen tot 18 uur inblijven. Ze krijgen gezonde maaltijden, studiebegeleiding en er worden ontspanningsactiviteiten voor hen georganiseerd. Vanaf schooljaar 2016-2017 kunnen kinderen zelfs tot 20 u blijven.

Het concept bestaat al voor minder valide leerlingen in andere scholen; het projekt van het Lierse Sint-Gummaruscollege is nieuw en uniek. Het schoolbestuur merkt dat er steeds meer kinderen zijn met kwakkelende schoolresultaten; ze lijden onder (vecht)scheidingen of hebben ouders die gewoon veel en lang moeten werken.

Op zich is dat het grote voordeel, natuurlijk. Voor een scheve thuissituatie biedt het semi-internaat rust en stabiliteit. Kinderen worden als het ware even weggetrokken uit wat best een huiselijke orkaan zou kunnen zijn. En voor ouders met een druk werkprogramma zou t een geruststelling kunnen wezen – hun kinderen krijgen de nodige gezonde maaltijden, er wordt toegekeken op het huiswerk en de kinderen krijgen ontspanning.

Maar ik vraag me af of men de verantwoordelijkheid voor de opvoeding van een kind niet verschuift van de ouders naar de school? Iets waar de leerkrachten zélf toch over klagen. En waar ik ze voor een groot stuk in bij treed.

Zo’n semi-internaat geeft mij namelijk het volgende gevoel – ‘Ik koop kinderen, maar kan/wil/heb geen tijd om ten volle voor my kids te zorgen’. Ik erken dat hiervoor verschillende redenen kunnen zijn, maar zo’n iniatief ontneemt de ouders toch de plicht om te denken in het belang van het kind?

Als de school de verantwoordelijkheid overneemt tot 20 u dan moeten de ouders zelfs niet meer nadenken over ze op tijd van school halen, gezond en gevarieerd eten op tafel te zetten, wassen en slapen. Of god betert wat voor sociale dingen ze met hun kinderen moeten gaan doen.

Ik heb begrip voor ouders die lange werktijden kloppen of die inderdaad niet voor stabiele thuissituaties kunnen zorgen omdat ze elkaar t licht in de ogen niet gunnen – maar worden die dan gemotiveerd om snel wat aan die situatie te doen? Kweken we niet dan niet meer ‘luie ouders’ dan er al zijn? Want lui worden we als de opvoeding en de veiligheid naar onze kinderen toe moet worden gewaarborgd door een school.

Bovendien is dat voor  kinderen toch een rotleven – zo vijf dagen per week van 8 u tot 18 u (later 20 u) op school moeten zijn. Van school t bed in, zeg maar. Hoe weten ze nou waar ’thuis’ is? En hoe moeten ze dan buitenschoolse hobby’s en interesses onderhouden? En laten we wel wezen – hoe gezond en gevarieerd zijn die schoolmaaltijden wel? Als je vroeger de internen hoorden, was de inspiratie van de keukenploeg vaak zoek.

Hoe gezellig kan zo’n school zijn als je niet eens uit je eigen bord kan eten of met je voeten op je eigen bank kan liggen om naar je eigen TV-programma te kijken? Hoe huiselijk is t als je altijd moet eten met de zelfde kleine etters – die niet je broers of zussen zijn? Ja, wat met de zussen en de broers? Ik zou gek worden in Dominic’s plaats – altijd je LEGO moeten delen met de Milo en geen kleine zus hebben om je frustraties uit te kunnen werken. 

Ik ben heel erg benieuwd naar jullie mening en eventuele ervaringen wat dit betreft. Deel gerust in de reacties!

O P R O E P

Zoals beloofd, kom ik even terug op de Belgian Blog Mom Awards 2015. Lees hier meer over deze ludieke actie, mocht je t gemist hebben.

Ruim veertig mensen, waarvan een groot deel niet-bloggers, hebben ondertussen hun stem uitgebracht.

Voor een aantal categorieën zijn er voldoende nominées. Voor de andere zoek ik nog kandidaten –

1. Feest- en partyblog
2. Fashion
3. Koken
4. Interieur
5. Aanstormend geweld/Talent

Ken jij een mama(!)blog, die binnen 1 van deze categorieën past en die best wel s een speldje op de borst verdient, deel dan in de reacties.

Natuurlijk mag je nog steeds nomineren voor de volgende categorieën – 

1. Parenting
2. Lifestyle
3. Naaien
4. Personal
5. Aanstormend Talent
6. Beste Instagram

PS De blogs moeten echt wel een mama betreffen. Sorry als ik hier de vorige keer niet duidelijk genoeg in was. Voor de categorie aanstormend Talent mag je ook jezelf inschrijven. 

De inschrijvingen voor deze oproep worden afgesloten op zondag 13 september 2015 om 17 u. De definitieve nominatielijst verschijnt op zondag 20 september.

Alvast van harte dank voor jullie medewerking.