In oktober wordt MamaExpert al 1 jaartje. Die verjaardag wil ik nog wel vieren – mijn eigen jaren tel ik al lang niet meer. Bloggen is echt formidastisch; je weet dat je een blogger bent als je…
- Je ziet overal een onderwerp in. Toch ben je bang voor het zwarte gat. Lang leve de concepts en Evernote. Daar sla ik ideeën in op.
- Je ziet je leven door een Iphonelens! Mijn kleinste weet al precies hoe ze moet reageren als ik met de IPhone kom aanstormen. Of ze doet mee of ze draait gewoon haar rug naar me. Of hoe de IPhone aan mijn hand is vastgeplakt. En ik weet dat ik soms overdrijf.
- Je leert origineler denken – out of the box. Sinds ik blog, ben ik een stuk creatiever geworden.
- Je leert om te plannen. Je moet ook wel, als je dat dagelijkse bloggen wil volhouden. Ik ken mijn beperkingen ook – ik krijg er echt maar 1 blogje per keer uitgewrocht. Zo’n blog vereist namelijk nog zo veel meer. E-mails beantwoorden, samenwerkingen op poten zetten, foto’s maken en bewerken…
- Het aantal foto’s in je collectie op FB is ongeveer verdubbeld. Ik neem bijna van alles foto’s om ze dan niet altijd te gebruiken. Ik schrijf nog wel s een blogje over hoe en waarom ik Facebook gebruik.
- Je denkt er over om een praktische cursus fotografie te doen of een cursus creatief schrijven.
- Je droomt weer meer. Je stelt je zelf (on)realistische doelen. Je wil heelder blogmeetings gaan organiseren voor je medebloggies of bent jaloers op andermans ideeen – sommige bloggers hebben vast een ideeënschijtende eenhoorn.
- Je beseft dat er echt heel veel is om over te schrijven en dat je dagen – nee je leven echt te kort is.
- Je leert meer online vrienden kennen dan vrienden in het echte leven. Je bent je er bewust van dat het mogelijk is om een online leven op te bouwen, via je blog en je sociale media.
- Toch twijfel je ook over de impact ervan – hoe ver kan je gaan in het bloggen? Welke onderwerpen blijven een no-go voor je?
- Je vindt tags steeds leuker worden. Handig om je blog mee te vullen op ‘lege’ dagen. Een tag die je zelf ontwierp, komt voorbij op andermans blog en je zou wel kunnen dansen.
- Je kunt helemaal over de rooie gaan om een stomme vermelding, die maybe niet eens iets waard is.
- Je kunt zonder verpinken minstens dertien dingen oplijsten over bloggen.
- Je doet dingen waar je ervoor nog nooit aan gedacht heb. Ik begon voor de blog zelfs met koken. What’s next? Breien?
- Je checkt elke dag Google Analytics – guilty pleasure om de bezoekersaantallen fenomenaal te zien stijgen. En een beetje teleurgesteld, een beetje maar, als ze dat niet doen.
- Je bent zo ver dat je samenwerkingen soms weigert. Wéigert! Tegelijkertijd kijk je uit naar de postbode voor elk pakketje. Tis alsof je jarig geregeld jarig bent – al tel je die jaren niet meer.
- Je hoofd loopt over. Je staat er mee op en je gaat er mee slapen. Beangstigend.
- Hoewel je betwijfelt dat iedereen even veel enthousiasme toont over je blog, kan je er niet over zwijgen. De meewarige blikken neem je er voor lief bij.
- Je slaagt er in mensen te enthousiasmeren voor je blog. Zelfs je man bedenkt mee onderwerpen. En dat is de grootste achievement aller tijden.
- Je blog wordt wel s vernoemd in weekbladen. Dat doet zo’n ongelooflijke deugd. Je krijgt zo weinig erkenning voor de rest.
- Soms komt er een artikel voorbij op andere blogs waar je je eigen mening over hebt. Soms is die helemaal tegengesteld aan wat er in dat artikel staat. Je wil daarom een antwoord formuleren op je eigen blog. Je ziet er weer van af omdat je mening niet onderbouwd genoeg blijkt te zijn of omdat je doodgewoon de juiste woorden niet vindt. Is het het bloggen of je leeftijd? Als je niet weet wat te zeggen, zwijg je liever.
- Je kijkt uit naar de eerste verjaardag van je blog, omdat je dan grote plannen hebt. Naaa jaa, grootse plannen. Maar er moet toch een gelegenheid zijn om een overzicht per onderwerp te maken van je reeds verschenen blogposts? Of om naar een nieuwe, meer profi lay-out uit te kijken? Of om een uiterst originele winactie te plannen?
- Na tien maanden bloggen weet je al wat je niet graag doet – winacties vind je minder prettig om te doen ( behalve bij een blogverjaardag). Challenges doe je wel graag. Toch hoop je one day de aha-erlebenis mee te maken wat je blog nou precies is. Dat het mamablogging betreft, staat buiten kijf – maar wat is het voor de rest? Je twijfelt tussen lifestyle en Personal.
En zo kan je nog wel wat doorgaan. Bloggen is zowat het leukste dat je overkwam – behalve je trouwdag en de geboorte van je kinderen, want dat overkwam je niet.
Hoe wist jij dat je een blogger was? Of hoe wist jij dat je een lezer van een bepaalde blog was? De reacties zijn all yours x
16 thoughts on “Je weet dat je een blogger bent als je…”
Wat een herkenbaar blogje! Bloggen is echt zo extreem verslavend. Staan mooie mijlpalen tussen. Op naar nog een jaar bloggen!
Dank u Linda – en we gaan nog effe door ze
Herkenbare lijst. Ik weet eigenlijk niet wanneer ik wist dat ik een blogger was. Ik denk toen ik een blog begon?
Het meest voor de hand liggend antwoord ook – groeten
Haha, wat kan ik me in veel puntjes vinden! Heel erg herkenbaar 😀
????
Ik herken me er echt in 🙂 Liefs Irene XX
Liefste Irene, leuk dat het zo herkenbaar voor je is – liefste oprechte groeten van MamaExpert
Inderdaad héél erg herkenbaar! Altijd fototoestel op zak, vol verwachting naar de brievenbus, overal blogberichten in zien én over niks ander kunnen praten!
Merci voor de reactie – ben blij dat ik niet alleen ben. Hopelijk is t niet al te besmettelijk !
Héél besmettelijk, maar i like it!
En als t kriebelt, moet je krabben ????
Leuke post!
Nog eentje: je vraagt je af wat je deed vóór je begon te bloggen 🙂
Bij mij is dát 1 groot gat – en ik vraag me soms af waarom ik er niet vroeger aan ben begonnen ????
Vanaf dat mijn blog echt veel views en (positieve) reacties kreeg en het bloggen dus effectief loonde had ik het gevoel dat ook ik een van deze soort ben. Want mijn eerste blogposts (en lay-out en foto’s en…) waren een echte ramp! Ik had totaal geen ervaring met WordPress en het bloggen dus liep ik maar wat te doen. Gelukkig heb ik na enkele tijd mijn stijl gevonden en heb ik er nog geen moment spijt van! Schrijven is één van m’n passies, net zoals foto’s maken e.d. en ben reuzeblij dat ik er door te bloggen echt iets fijn mee kan doen. Verder ook heel herkenbare puntjes, there’s always something to blog about 🙂
God, ja – zo herkenbaar ! Ik durf nauwelijks mijn eerste artikelen te herlezen, zo gekunsteld was alles. Ondertussen heb ik een eigen stijl ontwikkeld, eentje waar ik nog lang aan kan sleutelen. Maar dat is juist het leuke aan bloggen – als je echt je best doet om er alles uit te halen wat er in zit, val je van de ene verbazing in de andere. Ik heb soms spijt dat ik er tien jaar geleden niet aan begonnen ben. Maar dan was ik er misschien niet klaar voor.