Hoe van de fopspeen verlost geraken?

Drie Nederlandse bloggers reageerden enthousiast op deze post. Over de Tuttenboom, een alternatief afscheidsritueel voor de Vlaamse fopspeen. Ik schrijf deze post dan ook speciaal voor het kleine grut van Romy en Iris en het neefje van Anka. Hoe geraak je nou snel van een fopspeen af?

Naaa ja, snel?

Iets wat soms jaren wordt opgebouwd, bouw je niet in één vingerknip weer af. Ontwennen aan de fopspeen kan best wel even in beslag nemen. Weet op voorhand dat geduld, consequentie en vastberadenheid nodig zullen zijn. Aangeraden wordt niet al te rigoureus aan t werk te gaan. Bouw gerust in een aantal stappen/dagen af! Kies op voorhand – samen met je kleuter – een rustig moment uit. Een rustig moment wil zeggen dat er niks in t verschiet ligt, wat spanning oproept, bijvoorbeeld de eerste schooldag. Een kind moet dan zijn steun en toeverlaat te hard missen om m door die spanning door te helpen. Een vakantie zou een goed moment kunnen zijn – maar hou er rekening mee dat bij sommige kinderen verandering van omgeving ook spanning kan oproepen. Aan jou en je kind om samen dat belangrijke kruisje op de kalender te zetten! Begin met het tutje slechts af en toe te geven – op voor een kind bevattelijke tijdstippen. Bijvoorbeeld enkel als ie écht verdrietig is en als ie gaat slapen. Zodra je kind in dromenland is, haal je de tut weer uit zijn mond. Dominic ging redelijk cold turkey bij t afscheid. Daar ging wel een uitgekiende afbouwproces aan vooraf. Van kind+tittie altijd en overal naar kind+tittie als ie naar bed ging bijvoorbeeld.

Bedenk een afscheidsritueel. Onze Tuttenboom is er eentje, maar de Paashaas, Sinterklaas en de Kerstman lusten ook wel s een speentje. Voor het slapen gaan in de schoen of t konijnenhok of de kerstsok – en de volgende dag is Mr. Fopspeen wonderbaarlijk verdwenen en nooit nergens meer te vinden. Verzin een spenenfee, die net zoals haar tandencollega een cadeautje of een centje achterlaat. Belonen van goed of gewenst gedrag- in welke vorm ook – is een extra stimulans, een dikke duim voor elk kind dat van de fopspeen afgeraakt !

Belonen, afleiden en vervangen

Een fopspeen die opgeslokt is door het Zwarte Gat, vervang je door wat anders. Een knuffel of een doekje. Als je dat knuffeltje of dat doekje op voorhand aan de fopspeen vastbindt, wordt de overgang mogelijk minder groot. In tijden van crisis leid je je kleuter af – op de knieën een LEGOtoren bouwen, fietsen in de tuin of samen maar een film kijken hielpen bij ons.

Meteen belonen bij het afgeven van de tut is een optie. Andere opties zijn de bekende weekkalenders – ook handig bij de zindelijkheidstraining. Breek de dag in delen en voor elk tutterloos dagdeel mag je kind een klever plakken. Na een niet al te lange (!) tijd is er een cadeautje of een daguitstapje. Op deze website vind je voorbeelden, maar je kan ze ook zelf in elkaar flansen.

Betrek je kind actief bij je planning. Dominic werd degelijk voorbereid met een uitleg dat ‘het slecht is voor zijn tandjes ‘ en ‘dat ie nou toch echt te groot werd voor tittie’. De schok werd er minder overweldigend door. Dat er op Domein de Bogaard een kinderboerderij en een ‘glote gijbaan’ waren, verzachtte het leed.

Dominic nam het al bij al goed op. Wat er ook van zij, we hadden voet bij stuk gehouden. Als ouder moet je echt consequent zijn en vastberaden. Geef na een onrustige tittieloze dag of nacht niet meteen op. Hou voor ogen dat je niet wil dat je kind later een beugel moet dragen omdat ie een naar gebit heeft. Of dat ie gaat slissen. Of dat het geen zicht is dat een vierjarige nog met een fopspeen rondloopt. Of dat dat gezever nou s moet ophouden.
Een kind leert heus wel functioneren zonder zijn tutje. Dat is een kwestie van oefenen. En van het ouderlijk been stijf te houden !

Ik wens alle ouders die voor dit soort periodes en mijlpalen staan, veel succes ! Kent u nog andere tips voor het afleren van de fopspeen? Deel ze gerust in de reacties. Hartelijk dank.