Geven we eigenlijk nog wel cadeaus voor een verjaardag of beperken we ons tot alleen cadeautjes bij geboorte en huwelijksjubileum? Is het eigenlijk nog wel leuk een cadeautje te krijgen en geven we eigenlijk niet veel te veel geld uit aan cadeaus voor de kinderen? De waarde van het geven en krijgen van een cadeau daalde de afgelopen jaren.
Nog even en je valt op door het geven van een cadeau en als straks vrijwel niemand nog iets geeft, wordt het ineens wél weer leuk iets te krijgen. Veel mensen gaan er al lang niet meer van uit dat iemand voor een feestelijke gelegenheid een presentje meeneemt. Hoe klein of goedkoop ook, een geschenkje kan heel waardevol zijn. Maar: reken je niet rijk, ga niet uit van cadeaus. Zeker niet als het om geld gaat.
Sommige ontvangers van cadeaus geven als het ware een bestelling door en lijken teleurgesteld als ze dat dan vervolgens niet krijgen, maar iets totaal anders.
Bestelling van een passend cadeau
Er is van alles over het geven van cadeaus te zeggen. Zo heb je mensen die exact weten wat ze willen en waar het te koop is; ‘bij Blokker, derde gangpad aan je linkerhand, onderin’. Ze geven als het ware een bestelling door en lijken teleurgesteld als ze dat dan vervolgens niet krijgen, maar iets totaal anders. Het antwoord op de vraag naar je verlanglijstje wordt overigens vaak alleen maar gebruikt als inspiratiebron. Dan weet de cadeaukoper waar men aan kan denken en waar de interesses liggen. Bovendien vinden veel mensen het helemaal niet leuk om precies datgene te geven waarom soms zo expliciet gevraagd is. Hip lijkt nog steeds het geven van een cadeaubon als verjaardagscadeau. En dan niet de cadeaubon waarmee je in vrijwel elke winkel iets kunt kopen, maar de meer gerichte geschenkbon. Bijvoorbeeld voor een middagje sauna of wellness. Zo geef je een ervaring weg. Geef je als het ware een herinnering voor later. Ook een middag samen naar de bioscoop of een high tea zijn tegenwoordig vaak gegeven cadeaus.
In z’n algemeenheid wordt er minder cadeau gedaan. Minder cadeaus voor minder geld. Logisch, want de kleinigheidjes die je vroeger in elke winkel kon vinden, lijken uitgestorven.
Persoonlijk tintje
Over alternatieve cadeaus gesproken. Mensen die eigenlijk besloten hebben elkaar niets meer te geven of simpelweg geen geld hebben om iets leuks te kopen, geven tegenwoordig ook wel diensten weg. Als je weet dat iemand van plan is de tuin te doen of de zolderkamer wil behangen, krijgen een tegoedbon voor een middag of dag hulp. Origineel en bovendien zeer welkom. Ook zelfgemaakte cadeautjes vallen nog steeds in de smaak, vanwege het persoonlijke tintje vooral. In z’n algemeenheid wordt er minder cadeau gedaan. Er zijn namelijk steeds minder cadeaus voor weinig geld. Logisch, want de kleinigheidjes die je vroeger in elke winkel kon vinden, lijken uitgestorven. Kleine prijsjes lijken niet meer te bestaan of worden tenminste met uitsterven bedreigd. Tenslotte wat betreft de keuze voor een cadeau: steeds meer mensen hebben écht geen verlanglijstje. Die zijn tevreden met wat ze hebben en kunnen niets bedenken waar ze extra blij van worden. Die groep mensen zet tijdens een bijzonder verjaardag of een receptie tegenwoordig een collectebus neer. De opbrengst is bestemd voor een van tevoren bepaald goed doel. Vaak staat dat goede doel al in de uitnodigingskaart vermeld.
Ook voor kinderen wordt het steeds moeilijker iets kleins te kopen, iets dat ook nog eens betaalbaar is. Ze zijn er nog wel, maar welk kind is nog oprecht blij met knikkers of een leuke setje potloden?
‘Hoe groter, hoe beter’
Voor kinderen zijn cadeautjes nog wél heel erg belangrijk. Zo zeer zelfs, dat tijdens verjaardagen niet zelden het schaamrood op de kaken van de ouders verschijnt. Kinderen worden al snel hebberig en kijken de gasten die komen niet eens meer aan, maar kijken alleen naar de handen waarin het veronderstelde cadeau vastgehouden wordt. Hoe groter, hoe beter. Ben je de twintigste bezoeker van de verjaardag van kleine Tom, dan bestaat de kans dat je toch zorgvuldig gekozen cadeau ter kennisgeving aangenomen wordt. Met andere woorden: mooi hoor, maar ik ga nu even wachten tot de volgende gast (lees: het volgende cadeau) komt. Ook voor kinderen wordt het steeds moeilijker iets kleins te kopen, iets dat ook nog eens betaalbaar is. Ze zijn er nog wel, maar welk kind is nog oprecht blij met knikkers of een leuke setje potloden? Sinds de spelcomputer een eerste levensbehoefte is geworden voor kinderen, verliezen ze in sneltreinvaart historisch besef en is alles wat niet digitaal is al snel niet leuk meer. Je kunt het de kinderen van nu overigens amper kwalijk nemen.
De doos voor je kleindochter is groot, de dure Playmobile jungle kostte een vermogen en je veronderstelt tranen van blijdschap. Een kwartiertje verder kan het zomaar gebeuren dat kleindochter met het inpakpapier aan het spelen is.
Laptop
Opa’s en oma’s geven vaak veel en groot. Zo groot en duur, dat het voor de ouders zelf niet te overtreffen is en het verwachtingspatroon van de kinderen elk jaar groeit en groeit. Hoe groot is het cadeau volgend jaar, nu ze dit jaar al een nieuwe laptop heeft gekregen? ‘Ach’, zo pareren grootouders vaak, ‘we kunnen het nu nog doen’. Ook leuk is een mannetje dat voetbalt en die je zelf graag op wilt voeden met de tegenwoordig ook al ouderwetse zwarte voetbalschoenen. Komt opa langs met nieuwe fluorescerende van dat ene dure merk. Van plastic weliswaar, maar vederlicht en in alle kleuren van de regenboog.
Het kan ook andersom. Dat je als ouders of grootouders veronderstelt iets heel bijzonders voor je (klein)kind gekocht te hebben. De doos voor je nog heel jonge kleindochter is groot, de dure Playmobile jungle kostte een vermogen en je veronderstelt tranen van blijdschap. Een kwartiertje verder kan het zomaar gebeuren dat kleindochter met het inpakpapier aan het spelen is. Daar zit zo’n mooi gekleurd lintje aan namelijk. Veel interessanter dan die jungle, al kostte dat dan plus honderd euro.
De cadeauverpakking
Hoewel steeds vaker anders wordt beweerd, blijft het toch stiekem wel leuk om iets te krijgen, is het leuk om iets uit te pakken. Dat alleen al, dat gevoel. De inhoud doet eigenlijk niet meer ter zake. Sinterklaas blijft natuurlijk altijd het feest van de cadeaus bij uitstek, al vieren ook veel mensen een soort van Sinterkaasfeest tijdens de kerstdagen, zeker nu de knecht van de goedheiligman zo onder vuur ligt. Ook dan wordt vaak een kapitaal uitgegeven en blijkt men eigenlijk veel gelukkiger met de verplichte surprise en dat persoonlijke gedichtje.
Bij het openen van de enveloppen – dé invulling van de zogenaamd spannende huwelijksnacht- is er van de mooiste dag van je leven geen sprake meer als blijkt dat toch veel mensen een eurootje of vijftien te weinig hebben gegeven om zo indirect het uitgezochte arrangement – met die lekkere bitterballen- te kunnen bekostigen.
Lening
Cadeaus die tijdens je trouwdag worden gegeven zijn doorgaans van papier en met plakrand. In de uitnodiging had je daar – een gevulde enveloppe dus- immers om gevraagd. De inhoud van dit allesbehalve originele geschenk valt vaker tegen dan mee. Je wilt graag trouwen, rekent uit wat je dit gaat kosten en zoekt op internet naar wat een gemiddelde gast je aan contanten geeft. Die rekensom bepaalt soms of een huwelijksfeest er al dan niet komt. Bij het openen van de enveloppen – dé invulling van de zogenaamd spannende huwelijksnacht- is er van de mooiste dag van je leven geen sprake meer als blijkt dat toch veel mensen een eurootje of vijftien te weinig hebben gegeven om zo indirect het uitgezochte arrangement – met die lekkere bitterballen- te kunnen bekostigen. Wat rest is een aandenken aan je huwelijksdag in de vorm van een persoonlijke lening.
Nog bonter maakte een groep voetballers het vorig jaar in het Nederlandse Drenthe. Zij hielden zich geen van allen aan het protocol in de vorm van het geven van (het zo broodnodige) geld, maar verrasten de kersverse man en vrouw op een moedervarken en vijf biggetjes. Zelf vonden ze het een geweldig cadeau, de pasgetrouwde man en vrouw dachten daar toch anders over. Zij misten twintig keer 25 euro en het cadeau in de vorm van een gat in de begroting bedroeg liefst 500 euro.
Gewoon blijven geven, die cadeaus. En reken je als cadeauontvanger wat minder snel rijk. En erger je, als laatste tip, niet aan de cadeaus van opa en oma voor je kinderen. Ooit ben je zelf grootouder. Dan begrijp je het wel.
Leestip: Het leed dat praktische geschenken heet
Q: Wat denk jij?