Trolls. De oorspronkelijke trollen werden eind jaren vijftig van de vorige eeuw bedacht en ontwikkeld door de Deense houtbewerker Thomas Dam. Sindsdien heeft elke Belg wel een trol met de kleurrijke haardos aan zijn sleutelbos hangen of speelden je kinderen wel met een exemplaar. Dreamworks maakte er een bioscoopfilm van en ondertussen is die uit op DVD.
Trolls zagen wij op DVD. Eerder sloegen we een aanbod af om ‘m in avant-premiere te gaan zien, omdat we dachten dat de film niets voor ons zou zijn. Heeft MamaExpert dat beeld moeten bijstellen of blijven wij bij onze mening?
Op de foto zie je trouwens mijn dochter (3), van wie ik trachtte een Poppy te maken. Er is geen visagiste aan me verloren gegaan, zo veel is zeker.
Trolls, kleurrijke knuffelanimatie
De Trolls zijn haast irritant vrolijk. Ze vullen hun dagen met scrap-booking, knuffelen, zingen en dansen. In de Engelse versie verzorgt Justin Timberlake de liedjes; in de Vlaamse onthouden we vooral Laura Tesoro, die de titelsong (‘Can’t stop the feeling’) voor haar rekening neemt.
Boven het ultragezellige leefwereldje van de Trolls hangt een donkere wolk. De Trolls dienen maar al te vaak tot maaltijd van de Bergen – een slecht geluimde groep monsters, die slechts één feestdag kennen. Op ‘Trollstice’ organiseren de Bergen een gezamelijke picknick, onder de trollenboom. De Bergen geloven dat ze niet gelukkig kunnen zijn, tenzij ze aan de Trollenfeestdis aanschuiven.
Op een mooie dag slaagt de ganse Trollentroep de Trollenboom te ontvluchten, waardoor de jonge Bergen-prins Gristle zijn eerste Troll en meteen zijn kans op geluk wordt ontzegd. De Trolls trekken diep het woud in, maar zullen snel weer worden opgespoord door de Bergen.
Discosongs met ritme
Niet alleen de zomerhit ‘Can’t stop the Feeling’ passeert in Trolls. Ook Cindy Lauper’s ‘True Colors’ en ‘Hello’ van Lionel Ritchie behoort tot de discoshowstoppers van de film. Dat maakt de film herkenbaar en ritmisch. Wij kozen er trouwens voor om de film in het Engels te zien.
Dat Trolls kleurrijk is, is een understatement. DreamWorks neemt de gelegenheid om alle (en dan bedoel ik ook echt àlle) kleuren van de regenboog te showen. Ook gaaf – het bataljon aan vreemdsoortige, geinige wezens tijdens de roadtrip van Poppy, die op zoek gaat naar een verloren trollenvriend in Bergen City.
Het resultaat levert goed gemaakte animaties op en het mag gezegd, visueel aantrekkelijke en charmante gekkigheid. Mijn kinderen vonden de over-the-top kleurigheid even zoet als de verjaardagstaart, die ze elk jaar opgesolferd krijgen van de bakker uit de buurt.
Lees meer: Kung-Fu Panda ook op DVD
Lees meer: Alvin en de Chipmunks : The Road Chip
Flinterdun verhaal
Trolls moet het vooral hebben van de blije muziek en de grappige animatie. Wat overblijft, is is zulk een dun verhaaltje, dat het wel pannenkoekendag lijkt.
Poppy, het hoofdpersonage en haar vrienden worden slechts oppervlakkig uitgewerkt en als Branch (stem van Justin Timberlake) geen reden heeft tot enige Trollenvrolijkheid, wordt dat in een fractie van een seconde belicht. En ook niet meer dan dat. Ook de finale wordt opvallend snel afgehaspeld.
MamaExpert kreeg het bruine vermoeden dat de scenaristen meer tijd staken in het bedenken van de geweldige visuele effecten dan in een degelijk en mooi afgerond verhaal.
Gelukkig beschikken de Trolls over een bos kleurrijk haar, waarmee ze allerlei vreemde maneuvers doen om zich uit hachelijke situaties te redden. En eigenlijk redden ze hiermee ook de film, wat mij betreft.
Niettemin waren mijn kinderen wél enthousiast en dat is het enige wat telt.
Q: Hoeveel Trolls had jij vroeger aan jouw sleutelbos hangen?
