Vandaag is het Wereldprematurendag. Uit alarmerende cijfers blijkt dat de helft van de prematuur moeders depressieve kenmerken vertoont.
Elk jaar worden in België ongeveer 10.000 kinderen te vroeg geboren, waardoor dus ongeveer 20.000 mannen en vrouwen prematuur vader of moeder worden. Dit is de dag van vandaag het geval voor 8% van de geboortes.
Daar waar de geneeskunde de zorg voor pasgeborenen sterk heeft doen verbeteren, blijft het voor de ouders van een veel te vroeg geboren kind een hevige schok, emotioneel en mentaal is het een zware periode. Daarom is ook zorg naar de ouders toe essentieel. Een goede zorg voor de ouders heeft bovendien ook impact op de ontwikkeling van het kind.
Onvoorbereide en kwetsbare ouders
In een studie aan het UZ Leuven in 2013 kwamen veelzeggende cijfers* naar voor bij een onderzoek naar premature ouders: 51% van de moeders en 21% van de vaders toonden een ernstig depressief beeld.
Als we stilstaan bij hoe fysiek, emotioneel en psychologisch uitputtend die periode voor de ouders is, kunnen deze cijfers eigenlijk niet verbazen. Het is meestal een onvoorspelbare wending die alles in versnelling brengt, terwijl je hier als ouder niet klaar voor bent; noch praktisch, noch mentaal.
Veel ouders op de Neonatale Intensive Care Unit (NICU) hebben ervaringen van verlies. Dit is voor de buitenwereld vaak moeilijk te begrijpen. ‘Je hebt je kindje toch en het komt wel goed’ krijgen ouders dan vaak te horen.
Verlies van een normale zwangerschap, angst voor het verlies van de baby. Het zijn maar enkele van de verscheidene verlieservaringen waarmee ouders worden geconfronteerd en die het hechtingsproces kunnen bemoeilijken.
Ouders integreren vanaf de eerste levensuren van hun baby
Dat een premature geboorte heel wat extra zorg vereist, zowel voor ouders als kind, blijkt ook uit de nieuwe tendensen in de ziekenhuizen.
Dr. Van Hoestenberghe, van de afdeling neonatologie in het Ziekenhuis Oost-Limburg (Genk), verklaart:
“Het komt er tegenwoordig in de neonatologie niet alleen meer op neer om de overleving van de baby’s te verzekeren, maar om ook de prognose van hun ontwikkeling, hun toekomst te optimaliseren. Onze filosofie is geïnspireerd op de principes van ‘family centered care’, waarbij de ontwikkeling van het kind inherent verbonden is aan het gezin waarin het kind opgroeit.
Het is belangrijk de ouders als partner in zorg te hebben, zowel in het ziekenhuis als ook daarna. Vandaar richten we ons zowel op het welzijn van het kind, als op de maximale integratie van de ouders vanaf de geboorte. Door ze te helpen het gedrag van hun kind te begrijpen, de behoeften van de baby zo goed mogelijk te identificeren en de zorg mee op zich te nemen. Ook na het ontslag uit het ziekenhuis willen we hen hierin blijven steunen met onze online applicatie ‘STAP voor STAP’.”
De beschermende omgeving van een ziekenhuis verlaten
Onzekerheid, twijfel, angst, blijdschap en schuldgevoel, de ouders gaan vaak door een rollercoaster van – soms tegenstrijdige – emoties. Het is dan ook belangrijk dat zij de nodige zorg krijgen, zich gesteund voelen en er een luisterend oor wordt geboden. Dit moet zowel op de neonatale afdeling gebeuren als nadien, bij de overgang naar huis.
Naast professionele ondersteuning kunnen de patiëntenverenigingen een belangrijke rol spelen, zeker wanneer het nieuwe gezin terug huiswaarts gaat.
Yannic Verhaest, voorzitster van de Vlaamse Vereniging voor Ouders van Couveusekinderen (VVOC) legt uit
“Naar huis gaan is een grote stap omdat de 24u/24u hulp van de neonatale dienst wegvalt. Voor het kind is dit bovendien niet ‘thuiskomen’, maar een heel nieuwe omgeving waar het moet aan wennen, waardoor het hele gezin een nieuw evenwicht moet vinden. Wij proberen een omgeving van solidariteit te creëren waar geluisterd en gepraat wordt en we brengen ouders in contact met lotgenoten.”
Ben je zelf prematuur ouder? De activiteiten van de verschillende patiëntenverenigingen vind je hier
*De cijfers en de studie maken deel uit van het UZ Leuven Metamorfose onderzoeksproject, publicatie voorzien in 2017.
Q: Ben jij een prematuur ouder? Hoe ervaarde je dat?
One thought on “Vijf op tien mama’s van een premature baby neigt naar depressie”
Ja die cijfers zijn toch wel even schrikken. Nu ik heb ook eens een rapport gezien waarbij de postnatale depressies bij kindjes die geboren zijn in een universitair ziekenhuis groter ligt dan kinderen die geboren zijn in een regionaal ziekenhuis of thuis. Postnatale begeleiding is zo belangrijk. Tegenwoordig is er een vroedvrouw op elke hoek van de straat die je kan komen opzoeken eens je thuis bent bij je kindje. Ik heb dat zelf ook gedaan bij de 2de, bij de 1ste niet. Dat was echt een wereld van verschil voor mijn gemoedstoestand en onzekerheid. Het is niet makkelijk…. Goed artikel Nele!