Wie aan onze frieten komt, komt aan ons en zou standrechtelijk moeten worden gevierendeeld. Geen enkel land, geen enkele natie op deze aardkloot kan zo goed frieten bakken als wij – en jij ook, indien je t volgende recept én aanwijzingen volgt.
Ik eet geregeld friet. Altijd met een koud sausje erbij. Ik heb daar geen favo’s in – soms is t mayonaise, soms tartaar en soms andalouse. Wij halen uit bij de frituur, maar wij maken ze ook zelf. Niks tegen kwaliteitsvolle diepvriesfriet, maar de met de hand gesneden friet is natuurlijk feestelijker.
Er zijn hier onder de kerktoren zo maar eens eventjes vier zelfstandigen, die mekaar beconcurreren in de edele kunst van t frietbakken. Slechts eentje voldoet aan onze hoge standaard – en dan nog durft ie de bal wel s misslaan. Te bruin gebakken (dus te hard áfgebakken) is een no-no.
De tweede bakt als enige in ossenvet, wat een unieke smaak geeft aan zijn friet. Jammer genoeg zijn de porties daar te groot – en als ik ergens meer een hekel heb aan dan aan bruine friet, is t wel aan weggooien van voedsel.
Er is ook een frituur, die onlangs werd overgenomen door Aziaten. Chinezen, Koreanen of wat anders, ons cultureel erfgoed moét worden gebakken door een Vlaming. Hoe hard ze ook werken en hoe Belgisch ook hun frieten, ze blijven altijd wat naar Chinees eten smaken – en daar ben ik ooit s erg ziek van geweest. Might be tussen de oren, ik moet er er niet van weten.
Nummer vier lijdt aan het euvel dat hij niet op onze weg ligt. Dat ie niet binnen de twee minuten bereikbaar is. Net zoals een ambulance voor levensreddende acties ook ter plaatse moet zijn binnen de x tellen, zo ook met warme friet.
Friet is bij ons een evenwaardige vervanger van aardappelen, rijst of pasta – al is t natuurlijk minder gezond, want vet.
Bezig het met mate en er is niks aan de hand. Gooi er een hoop verse groenten bij en hou je ver van de curryworsten en de citosticks – dan kan een keertje per week, per twee weken geen kwaad.
Wil je ook echte Belgische friet bakken? Volg dan de aanwijzingen van hieronder. Met dank aan Charlie.
Eerst en vooral, er zijn een aantal belangrijke parameters van t Belgisch frieten bakken-
- De juiste aardappelen – bintjes, Agria en Polders zijn de besten
- Het vet – plantaardige olie of ossenvet
- Hoeveel je het vet in de frietketel vervangt – M O E T gebeuren na ongeveer tien bakbeurten zowat en aub, bak je friet niet in hetzelfde vet als je kaas-, garnaal en andere kroketten, want dat is heiligschennis ofte verbrandde residu van paneermeel, waardoor de smaak van je friet onherroepelijk ‘naar de knoppen is’
- Het instellen van de juiste temperaturen
Bereiding
- Snij je aardappelen. Of je maakt het je zelf moeilijk en doet dit met de hand. Zorg dan alle frieten van een gelijke dikte zijn. Of je snijdt de hap machinaal bv met de Nicer Dicer en kan meteen naar stap 2.
- Stort de friet in een vergiet. Spoel ze eerst met warm water en dan met koud water om het overtollig zetmeel te verwijderen.
- Strooi de afgewassen friet op een katoenen handdoek en wrijf ze goed droog. Verwijder de kleine snippers – deze vervuilen de olie als ze door de frituurmand vallen.
- We gaan voorbakken. Op een temperatuur van circa 160-170 graden. Baktijd hangt geheel af van de dikte van de friet.
- Verdeel je frieten in kleine porties. Wie te veel ineens wil bakken, koelt in feite zijn olie af. De frieten gaan dan niet meer bakken, maar sudderen en dat is behalve onsmakelijk, ook nog s ongezond.
- Laat je vet de vooropgestelde temperatuur bereiken. De eerste portie bak je ongeveer circa vijf minuten. Als je frieten komen boven drijven en ‘zingen’, zijn ze gaar. Of je proeft of je voelt – zijn ze zacht en smeuïg, stort je ze in een kom, bekleed met keukenrol. Nogmaals opschudden, om het allerlaatste vet te verwijderen.
- De eerste portie laat je een minuutje of twintig rusten. Ondertussen bak je de rest op dezelfde manier.
- We doen nog een tweede bakronde – dit ‘afbakken’ doen we om de frieten hun typische bruine-goudgele kleur te geven. 1 à 2 minuten op ca 180 graden.
- Serveren doe je in een voorverwarmde schotel of kom. Frieten hebben namelijk de neiging om snel af te koelen en koude friet … Dat eet enkel een Engelsman. In krantenpapier.
Eet jij wel s friet? Waar, wanneer, hoeveel en hoe? Tot morgen x
8 thoughts on “Zo bak je echte Belgische frietjes”
Nom nom nom nom… Ook Vince is hier fan van. Wij kopen altijd verse frietjes van de Delhaize maar die kunnen uiteraard niet op tegen onze zelfgemaakte frietjes. Maar ja, het is wel wat werk om het allemaal zelf te doen. Het klopt ook wat je zegt over Chinezen en de frieten.
Omdat het inderdaad een heel gedoe is, vind ik het altijd feest als t op brasserie, taverne of restaurant met de handgesneden frieten zijn. Die krijgen meteen een streepje voor. Ik eet nochtans niet altijd friet elders, als ze een gepofte aardappel hebben, verkies ik dat. Liever geen aardappelkroketten voor mij – vind ik te droog. Wat vind jij?
Oooh, dit doet mijn Bourgondische hart sneller kloppen! Leuk artikel! Wij halen ook meestal friet. Hier in de stad is een frituur (een snackbar in NL) die in de landelijke top 3 staat volgens het AD,dus daar komen we aan onze trekken. Maar niet te vaak, want anders groeien we hier dicht! 😉
LOL – dat denk ik ook. Zo dicht bij een steengoede frituur wonen zou ook niet goed zijn voor mijn 52kg. En voor de aorta’s en de andere kringslagaderen rond onze Bourgondische harten. Dank je voor je reactie !
Zo goed als iedere zondag eet ik friet. Meestal ga ik ze halen in het frituur bij ons in het dorp en eet ik ze thuis op. Meestal neem ik er een boulette of een cervela bij. Ik lust alle sauzen, ik wissel regelmatig af. Tegenwoordig moet je echt zoeken voor nog een goede frituur, het is niet meer zoals vroeger in de goede oude tijd en ze ook de frieten nog in een puntzak serveerde, gelukkig is er bij ons toch nog één goede frituur. Zoals je reeds vermelde gaat er niets boven frieten op grootmoeders wijze.
Gebakken in ossenvet. Of zoals een frituur van een ex-schoolgenootje, in rundvet – wat het zelfde is, vermoed ik. Ze mogen best wat onregelmatig van vorm zijn, zo zie je dat ze handgesneden zijn. Dank je voor de reactie !
Lekker! Eerlijk gezegd is de kans dat ik ze ooit zelf ga maken nihil (want geen frituurpan – bewust overigens – en geen tijd/zin om het zelf te maken). Helaas, want het ziet er heerlijk uit. Maar ik haal ze wel eens! Bij een snackbar in Nederland (Naarden-Vesting) die zelfs in de Quote eetgids stond (zonder dat ze het wisten). Half Amsterdam rijdt naar de Vesting voor een patatje (bij voorkeur met ‘joppie-saus’). En ook wij zijn daar wel eens schuldig aan. Heerlijk!
Eerlijk gezegd had ik geen idee dat Nederland ook zoveel lekkere frituren of snackbars kende ???? en joppiesaus ! Da’s echt wel zeer ‘oranje’! Jullie zoete mayonaise kan ik trouwens ook best smaken – als onze frituur die heeft, vragen we er altijd om. Groeten